 | คำนามเฉพาะ | Warbling Shores’ Blazing Beacon |
| ระดับความหายาก |  | |
| ประเภท | รีลิกส์, Planar Sphere | |
| ที่มา | สกัดจักรวาลประดับใน “จักรวาลต่างมิติ” “เครื่องผสานสารพัดประโยชน์” – ผสานรีลิกส์ | |
| เซ็ตรีลิกส์ |  | เซ็ตเอฟเฟกต์ | 2 ชิ้น: ทำให้ ATK ของผู้สวมใส่เพิ่มขึ้น |
| เลเวลสูงสุด | 15 | |
| เนื้อเรื่องหลัก | สิ่งที่อยู่ใน Planar Sphere คือ Styxia ที่ดื่มด่ำอยู่ในความรื่นเริงนิรันดร ประภาคารสว่างไสวตั้งอยู่ริมฝั่ง บทเพลงบรรเลงโดยไม่หยุดพัก เรือแล่นข้ามผ่านหมอกหนา มาตามท่วงทำนองอันรื่นรมย์ ก่อนจะชนโขดหินและอับปางทันใด เหลือเพียงเศษซากที่ถูกคลื่นกลืนกิน |
| สารบัญ |
| ค่าสถานะ |
| Gallery |
| เนื้อเรื่องหลัก |
ค่าสถานะ
| ค่าสถานะพื้นฐาน | |
 HP | 43.2% |
 ATK | 43.2% |
 DEF | 54% |
 เพิ่ม DMG กายภาพ | 38.88% |
 เพิ่ม DMG ไฟ | 38.88% |
 เพิ่ม DMG น้ำแข็ง | 38.88% |
 เพิ่ม DMG สายฟ้า | 38.88% |
 เพิ่ม DMG ลม | 38.88% |
 เพิ่ม DMG ควอนตัม | 38.88% |
 เพิ่ม DMG จินตภาพ | 38.88% |
| ค่าสถานะรอง | |
 HP | 203.22 ~ 228.62 ~ 254.03 |
 ATK | 101.61 ~ 114.31 ~ 127.01 |
 DEF | 101.61 ~ 114.31 ~ 127.01 |
| HP | 20.74% ~ 23.33% ~ 25.92% |
| ATK | 20.74% ~ 23.33% ~ 25.92% |
| DEF | 25.92% ~ 29.16% ~ 32.4% |
 ความเร็ว | 12 ~ 13.8 ~ 15.6 |
 อัตราคริติคอล | 15.55% ~ 17.5% ~ 19.44% |
 DMG คริติคอล | 31.1% ~ 34.99% ~ 38.88% |
 อัตราสร้างสถานะ | 20.74% ~ 23.33% ~ 25.92% |
 ต้านทานสถานะ | 20.74% ~ 23.33% ~ 25.92% |
 เอฟเฟกต์ทำลายล้าง | 31.1% ~ 34.99% ~ 38.88% |
Gallery
เนื้อเรื่องหลัก
| คลื่นทะเลและการเต้นรำที่ไม่มีวันสิ้นสุด เพราะเบื่อหน่ายกับท่าเรือที่เคยใช้แสวงหาความสุข เหล่ากะลาสีจึงกางแผนที่เดินเรือ เพื่อเลือกจุดหมายการเดินทางให้ตัวเอง ปลายเข็มทิศหยุดสั่นแล้วชี้ไปยัง "Styxia" เมืองรื่นเริงนิรันดรที่ตั้งอยู่ริมชายฝั่ง ดินแดนที่พวกเขาถูกลิขิตไว้แล้วว่าต้องดับสูญ ผู้คนที่ยังไม่รู้จักความตายได้ชักใบเรือด้วยความเมามาย แล้วก้าวเข้าสู่ลานเต้นรำของ Phagousa ด้วยความยินดีปรีดา เหล่ากะลาสีไล่ตามท่วงทำนองของกระแสน้ำขึ้นลงและข้างขึ้นข้างแรม ใช้ฉมวกกระดูกแทงเข้าไปยังสันหลังของวาฬ ใช้หัวเรือพุ่งชนธารน้ำแข็งนิรันดร์ พวกเขาร้องรำทำเพลงไปตลอดทาง... จวบจนเข้าไปในหมอกหนา จวบจนประภาคารอยู่ใกล้แค่เอื้อม และจวบจนพุ่งชนโขดหินสุดท้าย... เรือที่ชนโขดหินและอับปางจมลงสู่ใต้น้ำ ผู้คนที่เป็นอมตะคืนชีพจากคลื่นทะเล กะลาสียืนบนโขดหิน ร่างกายเต็มไปด้วยสาหร่ายทะเลและคราบเกลือ ผู้ร่วมงานเลี้ยงในประภาคารที่เฝ้ารออยู่นานแล้ว ได้โค้งตัวเชิญเขามาเข้าร่วมงานเลี้ยงอันไร้ที่สิ้นสุด พวกเขาก้าวข้ามทางสายยาวไปหาเสียงดนตรี ขึ้นไปยังประภาคารสีขาวบริสุทธิ์ที่ตั้งอยู่ระหว่างโขดหิน ประภาคารแห่ง Styxia ใช้ไขมันวาฬเป็นเชื้อเพลิง เปลวไฟเย็นเยียบที่โลดเต้นอยู่ ถูกครอบอยู่ในกระจกที่แกะสลักขึ้นจากคริสตัล ตัวประภาคารเป็นเครื่องสายวารีใหญ่ยักษ์ เมื่อผู้เยี่ยมชมขึ้นบันไดมา ก็จะเห็นหลอดแก้วดูดน้ำทะเล อยู่ในรูพรุนของก้อนอิฐ ที่ซึ่งขึ้นและลงไปตามระดับระลอกคลื่น บนระเบียง ผู้ร่วมงานเลี้ยงจับมือกัน เต้นรำรอบแสงไฟไปตามเสียงดนตรี แสงไฟสาดส่องเงาของพวกเขา จนทอดยาวไปยังผืนทะเลแสนไกล ที่นั่น กะลาสีได้เห็นจุดหมายที่ใฝ่ฝัน นั่นคือเมืองแห่งความรื่นเริงนิรันดร นั่นเป็นช่วงเวลาก่อนที่ความเสื่อมโทรมจะมาเยือน ความเจ็บปวด ความเศร้า และความตายก็ยังอยู่ในช่วงฟูมฟัก... Styxia ดื่มด่ำไปกับความโปรดปรานจาก Phagousa และใช้อ่าวเป็นเหมือนแขนมาโอบกอดเมืองไว้ พร้อมทั้งร้องเพลงกล่อมเด็กให้ฟังอย่างอ่อนโยนราวกับความฝัน ริมฝีปากของกะลาสีผู้ร้อนใจสั่นเทา เบื้องหน้าของเขา ผู้เข้าร่วมงานเลี้ยงเชิญเขาเข้าไปในเมือง และแบ่งปันความสุขสูงสุดราวกับเป็นพี่น้อง ส่วนเบื้องหลังของเขา คือมหาสมุทรสีเทากว้างใหญ่ไร้ที่สิ้นสุด ท่ามกลางโขดหินเต็มไปด้วยเศษซากเรือ คนจมน้ำลอยอยู่ในคลื่นทะเล บนผิวหนังเต็มไปด้วยดอกไม้ทะเลและปะการัง เขาหวนนึกถึงตอนที่ตกลงไปในน้ำ กระแสน้ำลากเขาลงไปสู่ใต้ทะเลที่ล้ำลึกและสิ้นหวัง... มืออันเย็นเฉียบของไซเรนลูบไล้แก้มของเขา ท่ามกลางเสียงร้องอันแผ่วเบาเลือนราง เขาพลันได้สติตื่นขึ้นมา และถูกผลักออกไปลอยคออยู่บนผิวน้ำที่ส่องประกายระยิบระยับ มันเป็นเพียงแค่ความลังเลชั่ววูบ แค่ชำเลืองมองอย่างเร่งรีบเท่านั้น ประตูที่นำไปสู่ความสุขสูงสุดกลับได้ปิดลงไปด้วยเหตุนี้ เหล่าผู้ร่วมงานเลี้ยงยิ้มแย้ม ปฏิเสธคำขอของกะลาสีที่จะเข้าสู่ Styxia เพียงเพราะเขาสร่างจากความเมามาย และยังไม่รู้ซึ้งว่า ควรจะเสพความสุขที่แท้จริงอย่างไร |
Your point is? the OP clearly mentioned how "Amphoreus is the worst powercreep era" also it's unde...